بررسی فراوانی پلی مورفیسم ژن‏ اینترلوکین b۱ در بیماران مبتلا به زخم پپتیک و گاستریت مزمن

مقدمه: هلیکوباکتر پیلوری علت اصلی التهاب مزمن و زخم پپتیک می‎باشد، بیش از نیمی از مردم جهان به هلیکوباکتر مبتلا می‎شوند در حالیکه تنها 20 درصد افراد عوارض بالینی بیماری را نشان می‎دهند. اخیراً مشخص شده‎ است که پاسخ‎های التهابی بخش مهمی از بیماری‎زایی زخم پپتیک می‎باشد. اینترلوکین 1b interlukine(il)- سایتوکینی است که نقش کلیدی در پاسخ‎های التهابی موکوس معده بازی می‎کند. در این مطالعه، هدف ما بررسی پلی مورفیسم il-1b و بررسی این که آیا بین این پلی مورفیسم‎ها و بیماری التهاب معده و زخم پپتیک ارتباطی وجود دارد یا خیر. روش کار: در این مطالعه، 107 نفر افراد با علائم درد معده و ناراحتی معده که اندوسکوپی شده‎اند به عنوان گروه بیمار و افرادی که از نظر بالینی هیچ گونه عارضه ای ندارند را به عنوان گروه کنترل قرار دادیم. پلی مورفیسم il-1b+3954c/t به روش pcr-rflp (polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism) مورد بررسی قرار گرفتند. نویسنده مسئول: دکتر محمد شکاری گروه ژنتیک دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان بندرعباس - ایران تلفن: 33354939 76 98+ پست الکترونیکی: [email protected] نتایج: حضور آلل t در ژن il-1b تفاوت معنی داری را در بین بیماران مبتلا به زخم پپتیک و التهاب مزمن در مقایسه با گروه کنترل نشان نداد ( 30/0;p= 27/1-34/0ci, 95% ;66/0 or, و13/0; p=15/1-32/0 ci, 95% ;75/0(or, به ترتیب. نتیجه گیری: پیشنهاد می‎شود که همراهی معنی داری بین پلی مورفیسم il-1b+3954 c/t و بیماری التهاب معده و زخم پپتیک وجود ندارد.